Door ons individualisme, dat voortkomt uit het cognitieve-wilskrachtnarratief van maakbaarheid, zijn we niet meer in staat elkaar en onszelf echt te zien achter gedrag. We zijn constant bezig alles te controleren; onszelf, onze omstandigheden en anderen. Denken en gedrag worden verondersteld leidend te zijn en onze identiteit te vormen. Maar juist ons autonome systeem houdt ons veilig, als we ernaar luisteren.

De angst voor falen in deze maatschappij van 'Power-Over', zorgt voor een hyper-controle die de mens juist zeer kwetsbaar maakt. Men sluit zich op in zichzelf en gaat uit connectie met het eigen autonome systeem en gevoel, de fysieke omgeving en anderen. Voor een sterke maatschappij hebben we alleen juist elkaar en vooral authentieke diversiteit nodig.

Wat we allemaal heel hard nodig hebben is RUIMTE! En dat begint met het veranderen van de kijk op de mens en haar gedrag.